එක් හිස් රාවණ-හමුවිය සැදෑවක

මෙතෙක් කථාව....

කොළඹ ගමයා වියුණුව රසික අප වෙත ගෙනෙන අජිත් ධර්මකීර්ති මහතාණන් වාසය කරන්නේ පරසිදු ලන්ඩන් පුරවරයෙහිය. කට්ටකාඩුව වියුණුවට අත්‍යාවශ්‍යව තිබෙන එක්තරා පුරාණ පුස්කොලපොතක අත් පිටපතක් ලන්ඩන් නුවර බ්‍රිතාන්‍ය කෞතුකාගාරයේ ඇති බව දැන ගන්නා කට්ටකාඩුවේ ලොකු මල්ලී, හැකියාවක් ඇත්නම් එම අත් පිටපතෙහි පිටපතක් තමන්ට ලබා දෙන ලෙස කාරුණික ඉල්ලීමක් කරයි. එය පිලිගන්නා අජිත් සුධීමතුන් සිය පියඹගේ විරෝධයද, කොරෝනා තර්ජනයද නොතකා ලන්ඩන් කෞතුකාගාරයට යන අතර එහිදී නොසිතූ අයුරින් කෞතුකාගාරය තුල තනිවන අතර මාසයක පමණ කාලයක් කොරෝනා තර් ජනය හේතුවෙන්  කෞතුකාගාරය වසා දැමෙයි. අජිතුන් හමුවට පැමිනෙන්නේ කවුද?

වැඩි විස්තර සඳහා කොළඹ ගමයා වියුණුවට මෙතැනින් පිවිසෙන්න........බ්‍රිතාන්‍ය කෞතුකාගාරයේ රැයක් වෙනුවට මාසයක්

ලා කහ පැහැති ආලෝකය දසතම එක ලෙස පැතිර පවතින බවත් එහි ප්‍රභවයක් නොමැති බවත් මට තේරුම් ගියේ එවිටය. එය හැබෑවටම පවතින ආලෝකයක් ද නැතහොත් මගේ සිතේ ඇඳුනු ආලෝකයක් වැනි හැගීමක්දැයි මම සිතන්නට වීමි. වසර සිය ගණනක් තිස්සේ සමහර විට දහස් ගණනක් තිස්සේ රාමායණය කියවු නොකියවූ බොහෝ දෙනාගේ සිත් පැහැර ගත් රාවණයන් මා අබිමුව සිටිද්දී මම අවට පැතිර පවතින ආලෝකයේ ප්‍රභවය සොයමින් කල් මැරීම කෙතරම් අනුවණ කමක් දැයි සිතෙත්ම රාවණ රජුගෙන් කුමක් ඇසිය යුතු දැයි සිතන්නට වීමි. සිත නිසල වන්නට වන්නට කොහෙන්දෝ නැගෙන බෙර හඬක් මා සවනත වැකෙයි.....

ඩම...ඩම...ඩම....

එකසිය පනහ

 

පහුගිය මාරතු මාසෙන් පාස්සෙ මුලු රටටම විතරක් නෙවෙයි මුලු ලෝකෙටම ලැබුවෙ මහ නරක කල දසාවක්. කොවිඩ් මාරයාගේ යක්ස හෙවනැල්ලෙන් වැහිලා ගිය මේ මාස හය හත ඇතුලෙ නිදහසේ හුස්මක් කටක් ගන්ඩ තරම් වාතාවරණයක් අපි කාටවත් තිබුනෙ නෑ. කොළඹ අවිවේකී තරඟයෙන් පොඩ්ඩකට මිදිලා ගෙදර දොරේ වැඩිපුර කාළයක් ගත කරන්ඩ ලැබිච්ච බව නං කියන්ඩම ඕන. මීට කලියෙන් එහෙම කාළයක් උදා වෙලා තිබ්බෙ 88-89 කාලෙ කැලෑ ආණ්ඩුවේ භීෂණේ හින්ද ඉස්කෝල වහල තිබ්බ කාලෙ. ඒත් ඒ කාලෙ අපි පොඩි කොල්ලො කුරුට්ටො. මොනව තේරෙනවද?

අම්මල අප්පච්චිල කන්ඩ බොන්ඩ දෙන දෙයක් කාල බීල දවල් දවසම සෙල්ලම් කරල රෑට රෑ උනාම ගෙදරට එනවා. ඔය කාලෙ කීර් ති විජේබාහු කියල චරිතයක් අස්සන් කරපු ලියුම් කරදාසියකින් ආමි එකෙයි පොලිසියෙයි  (නේවි එකෙයි ගුවන් හමුදාවෙයි වැඩ කරපු අයගෙ පවුල් වලටත් ඒ තර්ජනේම තිබ්බ කියල කිව්වත් අපෙ ගමේ තියා අහල ගං හතකවත් ඒ දෙකේ වැඩ කරපු කෙනෙක් හිටියෙ නැති හිංද අපිට එහෙම තර්ජනයක් තේරුනේ නෑ) වැඩ කරපු අයගෙ පවුල් පිටින් මරල දානවා කියල කතාවක් ගිය කාලෙ. අපේ ගමෙ කවුරුවත් එහෙම මැරුවෙ නැති උනාට සූදානං සරීරේ කියල අපේ ගමේ ආමි සහ පොලිස් පවුලුත් රෑට තම තමුන්ගේ ගෙවල් වල හිටියේ නෑ. එහෙම රාත්‍රී සංක්‍රමණික පවුලක අපේ යාලුවෙක් ඔය දවස් වල රෑට හිටියේ අපේ ගෙදර. අනික් පැත්තෙන් මොන ගම්පොල දෝ කියල මහ මරුමුස් පොලිස් ලොක්කෙක් කෑගල්ලෙ වැඩ බාරගත්තා කියල ආරංචියට ගමේ හිටපු කැලෑ ආණ්ඩුවේ උදවු කාරයොත් රෑට රෑට හැංගිලා තමයි හිටියෙ. ඔන්න ඔහොම චරිත දෙක තුනකුත් රෑට අපේ ගෙදර. ඉතින් ඔය කවුරු එක එකා මරා ගන්ඩ ට්‍රයි කලත් රෑට රෑට කට්ටියම අපෙ ගෙදර තුන්සිය හතර ගහනවා.