ඩෙන්මාර්ක් ඔපෙරාව

 

හරියටම හය මාසෙකට, ඒ කියන්නෙ අවුරුදු බාගෙකට පස්සෙ බ්ලොග් එකට මොනව හරි ලියන්ඩ හිතුන. ආපහු බ්ලොග් කියවන කට්ටිය වැඩිවෙලාය, සට සට ගාලා කට්ටිය බ්ලොග් බලනවාය කියල කීප දෙනෙක්ම කියලා තිබ්බ හිංදා හිරි යන්ඩත් එක්ක කියල යමක් ලියන්ඩ හිතුවේ. මොකෙක්වත් බැලුවේ නැත්තං ආයෙත් ශිශිරතාරක නින්දට යන්ඩ තමයි කල්පනාව.

අද කියන්ඩ යන්නෙ ඔය එක එක්කෙනා කියන ගණං හිලවු තාර බර ඇරලා ඒ ඒ දේසේ හැටියට තේරුං ගන්ඩ ඕන බවට පොඩි උදාහරණයක්. කැමති නං අහන්ඩලා.

දැනට අවුරුදු පහලොවකට විතර ඉස්සර ලොකු මලයා සති දෙක තුනක් හිටියෙ ඩෙන්මාර් කෙ ආණ්ඩුවේ වැඩකට පොඩ්ඩක් සම්බන්ධ වෙලා. ඔය වැඩේ අතරතුරේ කෝපන් හේගන් වල බලන්ඩ තියෙන ලස්සන තැන් වලට- වැඩියක්ම අඩු ගානක් වියදම් කරල වැඩි දෙයක් බලන්ඩ පුලුවන් තැන් වලට යන්ඩ තමයි කල්පනාව තිබ්බේ. වැඩේ ඉවර වෙන්ඩ කිට්ටු දවසක අපි කාණ්ඩෙටම ආරාධනාවක් හම්බ උනා ඒ කාලෙ ඩෙන්මාක් රටෙ විදේශ අමාත්‍යාංශයෙන්. අප්පද බොල කෝපන් හේගන් ඔපෙරා හවුස් එහෙම නැත්තං ඔපෙරා පෙන්නන නෘත්‍ය ශාලාවේ රෑ කෑමකට ආරාධනයක් එහෙ විදේශ අමාත්‍යාංශයේ උප ලේකම්  එක්ක. රෑ කෑමට වඩා මට ඕන වෙලා තිබ්බේ අමුතු හැඩයකට හදලා තිබ්බ මේ ඔපෙරා හවුස් එක බලන්ඩ යන්ඩ. ඒක රෑට ලයිට් දාපුවම තැඹිලි පාටින් දිලිසෙනවා දැකලා තිබ්බට මං ඒක ළඟටවත් ගිහිං තිබ්බෙ නෑ.

ඔන්න ඔය තියෙන්නෙ කෝපන් හේගන් ඔපෙරා ශාලාව

ඉතිං ඔන්න නියමිත දවස එළඹුනා. බණ්ඩ කොළඹ ආව වගේ අපිත් ඔපෙරා හවුස් එකට යන්ඩ ලක ලැහැත්ති උනා. ඔය බිල්ඩිම තියෙන්නෙ එහෙ වරාය කිට්ටුව. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඔය ඔපෙරා හවුස් එක ගාවට ගියාම පොඩි ගඟකින් තමයි ඩෙන්මාක් රාජ මාළිගේ වෙන්වෙලා තියෙන්නෙ.

ඉතිං මට මතක විදිහට අපිව මේ ඔපෙරා හවුස් එකට එකගෙන ගියේ බෝට්ටුවකින්. රෑ කාලෙ ලස්සනට තැඹිළි පාටින් දිලිසෙන මේ ලස්සන ඔපෙරා හවුස් එක මගේ හිත වශී කලා. දැං මට රෑ කෑමටත් වඩා ඕන මේකෙ ඇවිදලා බලන්ඩ. ඔය අතරේ අර උප ලේකම්තුමාත් ආවා. කරුමේ කියන්නෙ එතුමා වාඩි උනේ අපි හිටපු මේසෙමයි. දැං ඉතිං ටිකක් පිළිවෙළකට හැසිරෙන්ඩත් එපායැ. නැත්තං හිතයි ලංකාවෙන් ආපු එකා මහ නැහැදිච්ච එකෙක් කියල!!

අනිත් රටවල් වල  එව්වො ගල් ගිල්ලා වගේ ඉන්නවා. අර ලේකම්තුමාටත් හිතෙන්ඩ ඇති මුං ඉන්න මේසෙට ආපු මෝඩකම කියල. ඉතිං එතන තිබ්බ නිශ්ශබ්ද ඔපෙරාව නවත්තන්ඩත් එක්කලා මං අර ඔපෙරා හවුස් එකේ ඉතිහාසෙ හාරා අවුස්සන්ඩ පටං ගත්තා. බැලින්නං ඒක හදල තිබ්බෙ ඒ ළඟදි. ඉතින් ඒ මාතෘකාවත් එච්චර දුර ගියේ නෑ. ඒ හින්දම මම නොවරදින ඉලක්කෙ ගත්තා. ඒ තමයි එතුමාගේම අතීත වැඩ කිඩ අහන එක. නිසි ගෞරවේ දීලා අහනවා නං ඕනම මනුස්සයෙක් කැමතියි තමුන්ගෙ අතීත වික්‍රම කියන්ඩ. ඕන තරං වෙලාවත් ඔපෙරා හවුස් වගේ පොෂ් පරිසරේකුත් තියෙනවානං වැඩේ හරියටම හරියනවා!!

දැං වැඩේ අල්ලලා යනවා. පැය බාගෙයක් විතර ගියාම සූර වීරකං විතරක් නෙවෙයි පොඩි පොඩි කපටිකං, ගොංකං එහෙමත් ඒ වගේ පිළිසඳරකදී එළියට එනවා.

ඔන්න මට අවස්ථාවක් හම්බ උනා චීනෙට යන්ඩ! ඒ කාලෙ චීනෙට වැඩිය කවුරුවත් යන්ඩ කැමති නෑ. හරි නොදියුණු රටක්. සභාපති මාවෝ තමයි ඒ කාලෙ එහෙ පාලකයා.

ඔහ්...ඔබට සභාපති මාවෝ හම්බ උනාද? ඒ කාළෙත් ඔබ ඩෙන්මාක් රජයේ ඉහළ නිළධාරියෙක්ද?

මොන..!! මගෙ හිතේ මං ආණ්ඩුවේ සේවයට බැඳිච්ච අලුත. කිසිම ලොකු වගකීමක් තිබ්බෙ නෑ. ඇත්තටම ඒ හින්දම තමයි ඒ ගමනට මගේ නම යෝජනා උනෙත්.

ඒ මොකද ඒ?

අයි ඉතින් ලොක්කො යන්ඩ අකැමැති ගමන් යවන්නේ පොඩි එවුන් නේ. විස්කි වඩි දෙක තුනක්ට පසු මෙතරම් නිදහසේ ඔහු අතීත කතන්දර පවසන්නේ බීමතින් වීමට බැරිය. මේ කතාවේ යම් වැදගත්කමක් තිබිය යුතුය.

ඉතිං මට විනාඩි දහයක් කාලය වෙන කරලා තිබ්බා මාවෝ ව හම්බ වෙන්ඩ.

ඔබ කොහොමද සූදානම් උනේ ඒ විනාඩි දහයට. එතරම්ම ජ්‍යේෂ්ඨ නිළධාරියෙක් නොවුනත් ඔබ වැදගත් රටක් නියෝජිතවරයෙක් විදිහටනේ එහෙ ගියේ!!

ඒක ඇත්ත! මං ඉතින් හුගක් පුරුදු උනා එතුමාව හම්බ වෙන්ඩ යන්ඩ ඉස්සර. අතට අත දෙන විදිහ. ඇඳගෙන යන ඇඳුම...කොන්ඩෙ පීරන විදිහ...රැව්ල කපනකොට මූණ සීරෙන්නෙ නැති වෙන්ඩ පරිස්සමින් කපන විදිහ...ටයි පටියේ පාට...මොන ටයි ගැටයද දාන්ඩ ඕන...කොයි පාට සපත්තුද...මේ ඔක්කොම මං හිතෙන් සැලසුම් කරා.

ඉතින්..ඉතින්...?

ඔන්න අපි සභාපති මාවෝ හම්බ වෙන්ඩ ගියා. එතුමා හිටියේ පුටුවක වාඩි වෙලා. පත්තරයක් බල බලා.

ආ මේ තරුණයා කොයි රටෙන්ද? සභාපති මාවෝ ඇහුවේ මාත් එක්ක ගිය චීන නිළධාරීන්ගෙන්.

ඔහු ඩෙන්මාර් ක් වළින් නායකතුමනි

ඩෙන්මාක්?

ඔව්...බටහිර යුරෝපේ රටක්.

හ්ම්...ඉළන්දාරියා මං ආසයි ඔබේ බාසාවෙන කතා කරනවා අහන්ඩ!

මේ අපූරු ඒත් බලාපොරොත්තු නොවුනු ඉල්ලීමෙන් මාව පුදුමයට පත් උනා.

ඇයි අමාරුයිද ඔබේ මවු බසින් කතා කරන්ඩ? සභාපති මාවෝ අහනවා.

නෑ සභාපති තුමනි! එහෙම කියල මං විනාඩියක් විතර ඩෙන්මාක් බාසාවෙන් කතා කලා.

හරි ලස්සන බාසාවක්නෙ. ඉතින් ඔච්චර ලස්සන බාසාවක් තියාගෙන ඇයි ඔබලා ඉංග්‍රීසියෙන් කතා කරන්නේ? (ඇත්තටම ඩෙන්මාක් ජාතිකයන් තමන්ගේ දෙවෙනි බස ලෙස සලකන්නේ ඉංග්‍රීසි බසය. ඔවුන්ට වඩා කිට්ටු ජර් මන්, ප්‍රංශ වැනි මහාද්වීපික යුරෝපීය බසකට වඩා ඩෙන්මාක් ජාතිකයෝ ඉංග්‍රීසි බසට කැමැත්තක් දක්වති) [ එයට හේතු වූ කරුණු කාරණා ප්‍රා ජේ මහතාගේ කමෙන්ටුවෙන් ලැබෙනු ඇතැයි බලාපොරොත්තු වෙමි]

සභාපතිතුමනි ඉතිහාසෙ විවිධ අවස්ථාවල අපි එංගලන්තෙත් එක්ක බොහොම කිට්ටු සම්බන්ධකම් තියාගෙන ඉඳලා තියෙනවා.  ඒ හිංද වෙන්න ඕන අපි අනික් අසල්වැසියන්ට වඩා ඉංග්‍රීසි භාවිතා කරන්නෙ!

කොච්චර විතර ජනගහනයක් ඉන්නවද ඔයාලගෙ රටේ?

ලක්ශ 50 විතර කියල මම කිව්වා

ලක්ශ 100 විතර! මාවෝතුමාගේ භාෂා පරිවර් තකයා කිව්වෙ ඒ වගේ ගානක් කියල මට තේරුනා.

නෑ...නෑ එච්චර නෑ...ලක්ෂ පනහකටත් අඩුයි. මම ඔහුව නිවැරදි කරන්ඩ කිව්වා.

කමක් නෑ...කමක් නෑ අපි කියමු ලක්ශ 100 කියලා.

අයියෝ...හරි පොඩි ජනගහණයක් නේ!! මාවෝ කිව්වා.

සභාපතිතුමනි එය හුගක් පොඩි ජනගහණයක්ම නෙවෙයි!

හොඳයි චීන ජනතාවගේ තෑග්ගක් විදිහට ඔබලාගේ භාෂාව වඳවෙමින් යන භාෂාවක් විදිහට සලකලා භාෂාව නගා සිටුවන්ඩ අපි උදවු කරන්ඩ බලන්නම්. ඔබලාගෙ රජය කැමති නම් අපිට කියන්ඩ!!

රැස්වීම ඉවර බවට ඔහු ඇඟෙව්වා. මටත් කළහැකි වෙන දෙයක් තිබ්බේ නෑ. මම නැඟිටලා රැස්වීම් කාමරෙන් එළියට එනකොට මාවෝගේ භාෂා පරිවර් තකයාත් ආවා.

ඇයි ඔබ බොරු කිව්වේ අපේ රටේ ජනගහනය ගැන?

ආ..ඒක මෙහෙමයි. මම මිලියන් දහයක් කියලත් සභාපතිතුමා හිතපු හැටි දැක්කානේ. ඉතිං මම ලක්ෂ 50 කිව්වා නම් එතුමාට තේරුම ගන්ඩම බැරිවෙනවා. ඔබ තේරුම් ගන්ඩ ඕන සභාපතිතුමා පාලනය කරන්නේ කෝටි අසූවක ජනගහණයක් කියලා. ඔහු මොනවා හිතන්ඩද කෝටි බාගෙක ජනගහණයක් ගැන. එතුමාට තේරුම් ගන්ඩ පහසු වෙන්නයි මම කෝටියක් කියලා කිව්වෙ!!

ඒ කියන්නෙ අහන කෙනාට තේරෙන විදිහට ගණං කියන්ඩ ඕන!!!

හරියටම හරි!! දැං බලන්ඩ මේ ඔපෙරා හවුස් එක. මේක හැදුවේ අපේ රටේ ඉන්න ලොකු සල්ලි කාරයෙක්.

ඔව්. මං අහලා තියෙනවා. මර් ස්ක් කොම්පැනියෙ අයිතිකාරයා නේද?

හරියටම හරි. හැබැයි ඇත්තටම වියදං කලේ ඩෙන්මාක් ජනතාව!

ඒ මොකද ඒ? මං හිතුවේ ලෝකෙ පුරා ඔවුන්ගේ බඩු ප්‍රවාහන සේවා ලබා ගන්න මිනිස්සු කියලා!!

නෑ...නෑ...ඔවුන් ලොකු සල්ලි ගානක් වියදම් කරා මේ ගොඩනැගිල්ල හදන්ඩ. ඒ හිංදා ඔවුන්ට ලොකු පිළිගැනීමක් ලැබුනා මිනිස්සුන්ගෙන්. හැබැයි ඔවුන් ඒ ගිය වියදම ඔක්කොම ගෙවන්ඩ තියෙන බදු මුදල් වලින් අඩු කරා!! ඒ කියන්නේ අපේ රජයට හම්බ වෙන්ඩ තිබ්බ සල්ලි වලින් තමයි ඔවුන් මේ ලස්සන ගොඩනැඟිල්ල හැදුවේ. ඒ කියන්නේ ඇත්තටම ඩෙන්මාක් මිනිස්සු සල්ලි දීලා ගොඩනැගිල්ල හදලා මර් ස්ක් කොම්පැනියට නම දාගන්ඩ දුන්නා!!

ඊට පස්සෙත් අපි පැයක් විතර කතා කරමින් හිටියා. ඒත් ඒ මොනවද කියලා මට මතක නෑ. මාවෝ සභාපතිතුමා පාලනය කරපු චීනය අද වන විට ලෝකෙ පුරා තම්න්ගේ බලය පතුරවමින් ඉන්නවා. මර් ස්ක් වගේ සමාගමුත් ඊට දෙවෙනි වෙන්නෙ නෑ. ඒ අතරේ ඩෙන්මාක් බස නොවුනත් වෙනත් හුගක් ජාතීන්ගේ සංස්කෘතිය, වටිනාකම්, අදහස්, හර පද්ධති නැතිවෙමින් යනවා. සිංහල බ්ලොග් කලාවත් මිය ඇදෙන්ඩ ඔන්න මෙන්න කියල තියෙන කාලෙක ආපහු ඒකට පන එනවා නම් ලොකු මල්ලිත් වෑ බැම්මට වෙලා සංතෝසෙන් වැවේ දියවර දිහා බලාගෙන ඉන්නවා!

පුළුවන් උනොත් ආයෙත් දවසක හම්බ වෙමු!!