මේ ලඟදි තායිලන්තෙට යන ගමන් වෙච්ච සිද්ධියකින් අතීත මතකයක් අවදි උනා. අපි වෙනුවෙන් විදේශ විනිමය උපයන වෘත්තික නොවන රැකියා විදිහට බොහෝ දෙනා හඳුන්වන ගොන්නට අයත් වූ රැකියා කරන බහුතරයක් ගැන කතා දෙකක් හින්ද කට්ටකාඩුවට ලියන එක හොඳයි කියල හිතුනා. කෙනෙකුට හිතෙන්ඩ පුළුවන් මේ මගේ අත්දැකීම් දෙකක් විතරයි ඇත්ත තත්වය මීට වඩා වෙනස් කියල. එහෙම නං හුගක් හොඳයි. මේ මම දැකපු දේ සාමාන්‍යය නම් තමයි ප්‍රශ්නේ.
ඔන්න පලවෙනි කතාව..
සිද්ධිය උනේ මීට අවුරුදු දොළහකට පහළොවකට විතර කලින්. මම බස් එකක ගියත් ජනේලයක් අයිනේ වාඩි වෙලා යන්ඩ තමයි කැමති. ඒ වට පිට බල බලා යන්ඩ තියන කැමැත්ත හින්ද. ඔන්න දවසක් මම ලන්ඩන් ඉඳලා ලංකාවට එනවා කටාර් වල දෝහා ගුවන් තොටුපොල හරහා. කොටස් කීපයකින් සමන්විත ගමනක් යනකොට ගමන ආරම්භ කරන පළමු ගුවන් තොටුපොලේදීම ගමනට අදාළ බෝඩින් පාසස් ඔක්කොම ටික දෙනවනේ. ඉතින් මම ලන්ඩන් වලදීම දෝහා - කොළඹ ගම වාරය සඳහාත් බෝඩින් පාස් එක ගත්තා. ඒකත් වින්ඩෝ සීට් එකක්. එහෙම නැත්තං ජනේලයකට ආසන්න අසුනක්.
